یا علی مددی

بعد از سلام. ولادت با سعادت امیرالمومنین ،حضرت علی (ع) رو به همه شیعیان ودوستداران حضرت تبریک میگم.انشالله از پیروان راستین ایشون باشیم.وهمچنین این روز رو به همه پدرا (وبابای خودم )که مهربونی واخلاق خوبشونو از اون حضرت یاد گرفتن تبریک میگم .ایشالله خدا سایه پرمهرشونو از سرمون کم نکنه.
دلم میخواست چند جمله کوتاه ازنهج البلاغه انتخاب کنم وبنویسم .ولی همونطور که میدونید، نهج البلاغه همه اش نکته س ،یعنی وقتی میخونیدش از بس که همه ش زیباس قابل انتخاب وجدا کردن نیست.وبالاخره اینکه منم نتونستم فقط چند خط کوتاه  ازش بنویسم ،خلاصه باید بخونید یا save کنید که بعدا بخونید.
راستی یه معذرت خواهی از دوستای بزرگوارم ( دوستای گلی که بهم سرمیزنید ،وکامنت میذارید ،یا نمیذارید!...)میکنم که نتونستم تو اعیادی که گذشت بهتون سر بزنم .وبعد از این هم کمترترمیتونم بیام ..

راستی این روزا برا  دیدن یه دوست، روز شماری میکنم، تو همین روزا قراره از سفر حج برگرده ،یکی از دوستای دوران دبیرستان،آره بعد از این همه مدت دوری ، امممممم فک کنم یه ۴.5سالی بشه که ندیدمش .(فکرشوبکن )

                                      تو این ماه عزیز خیلی التماس دعا ..

هم برا آزادی فلسطین و لبنا ن ونابودی دشمنای مسلمین  ،هم فرج آقا امام زمان(عج)
 
 از کفارات گناهان بزرگ : درمانده را به فریاد رسیدن واندوهناک را خرسند ساختن است.
 
 
در قسمتی از نامه حضرت به حارث همدانی آمده :زمانی که حارث مریض بوده ودر راه رفتن کندی میکرد ،اورا نزد حضرت مکانتی بود ،حضرت به اوفرمودند:ای حارث تو را چنان مینگرم؟عرض کرد یا امیرالمومنین روزگار بر من گذشته ودر سینه من غم واندوهی پدید آورده است ،از خصومت اصحاب شما با یکدیگر در در خانه شما .فرمودند خصومت آنها در چیست ؟عرض کرد درباره شما وسه نفری که پیش از شما بودند،برخی یاران درباره شما غلو کرده اند،برخی درراه میانه اند،برخی مردد وگرفتار شک اند،که راه پیش وپس ندارند،فرمود : "ای برادر همدان دانسته باش که شیعیان من کسانی اند که راه وسط را روانند" تا اینکه فرمود مژده باد تورا ای حارث که مرا نزد مرگ ،ونزد صراط ونزد حوض ونزد مقاسمه خواهی یافت ،عرض کرد مقاسمه کدام است ؟فرمود:قسمت کردن آتش است ،قسمت کردنی درست ،به آتش گویم این دوست من است اورا واگذار واین دشمن من است اورا بگیر ،آنگاه آن حضرت دست حارث را گرفته فرمودند:ای حارث من دست تورا گرفتم بدانسان که رسول خدا دست مرا گرفتند،ومن از حسد قریش ومنافقین برخودم به آنحضرت شکایت کردم،حضرت فرمودند:
"یا علی هنگامیکه قیامت به پا شود ،من قائمه عرش خدای را بگیرم وتو وذریه ات دامان مرا،وشیعیان شما دامان شمارا ،آیا خدا با پیغمبرش وپیغمبر با وصیش چکار خواهد کرد؟"  (خدایا توفیق بده که از یارانشون باشیم وعامل به وصایای ایشون)

ای حارث این مختصر را از حدیثی مفصل فراگیر :

که تودرقیامت با هرکس که دوستش میداری می باشی وبرای توست آنچه به جای آورده ای واین سخن را سه مرتبه به حارث مکرر فرمودند.

از سخنان حضرت علی (ع)در نهج البلاغه ،درفضل وکرم خداوندتعالی که هنگام تلاوت آیه شریفه :"رجال لا تلهیهم تجارة ولا بیع عن ذکر الله ":ومعنایش مردانی هستند که بازرگانی وخریدوفروش از یاد خدا بازشان نمیدارد،ایرادفرموده اند:
           
         خداوند پاک،ذکر و یاد  خویش را روشنی دلها (ی ذاکرین )قرار داده تا پس از کری بواسطه آن بشنوند وبعد از تاریکی ببینند.وپس از کین توزی رام ونرم رفتار گردند،برای خداوندیکه بخششهایش گرامی ست درگیرودار دوران ،وروزگاراینکه نشانه های دین در آنها گم است ،بندگانی است که همواره در افکار وعقل (دل ومغز )ایشان است،وباآنان راز میگوید(وبه انوار درخشان جمال دلکش آنها را از ظلمات نجات میبخشد)پس آنان دردیده ها وگوشها ودلها از نور بیداری (وپرتو حسن ازل وعشق به حــق وهدایت )چراغی افروختند ،ومردم را بتذکر ایام خدا نموده ،وروزگارهای سختی که بر امم سالفه گذشته یادآوری کرده ،وآنها را از سطوتش ترساندند،آنانند همچون را ه نمایان در بیابانها که هر که راه میانه گزید روشش را ستوده ،به رهاییش مژده دهند،وهر که بسوی راست وچپ گرائیدسرزنشش کرده از هلاکتش بترسانند.(آری)آنانکه چراغهای این تاریکی ها ورهنمایان این مشتبهات اند چنین اند،به راستیکه از برای ذکر ویادبود خدا اهلی است که از جهان آنرا گزیده وبازرگانی وخریدوفروش ازآن سرگرمشان نمی سازد،دوران زندگی را به آن ذکر به سر برده وبه سخنان ترساننده بیخبران را ندا در داده وگوشهای آنان را از حرامهای خدا پر میسازند.
هم مردم را به عدل وراستی امر،واز زشتی نهی کرده ،وهم خود آنرا به جای آورده ،واز این باز می ایستند.
تو گویی با اینکه آنان در جهانند وجهان را بزیر پی سپرده وبه آخرت رسیده وآنچه در پشت این پرده است دیده اند .مثل اینست که از نهانیهای برزخیان در طول ماندنشان در آنجا مطلع وقیامت وعده هایش را برایشان اثبات کرده است ،پس آنان پرده از احوال قیامت را برای اهل دنیا باز کردند،بدان سان که گوئی ایشان نگران آنچه که مردم هستند نیستند،وآنچه که آنان نمیشنوند میشنوند،واگر از روی خرد اقامتگاههای پسندیده ونشیمنگاههای خویش را گشوده وبرای رسیدگی به حسابشان بر هر عمل کوچک وبزرگی که بدان مامور شده ودر کارش کوتاهی کرده اند ،از این نهی کرده شده ودر آن قصور ورزیده اندآماده آن اند که بارسنگین گناهانرا برپشتشان بار واز کشیدنش درمانده وناتوانند،همچون درد مندان می گریند ؛وباگریه وناله به یکدیگر پاسخ میدهند،در مقام توبه وپشیمانی واعتراف به گناه با فریادهای دلخراش بخدا روی آورده اند

،البته (اگر به سوی آنان نظر افکنی )نشانه های هدایت وچراغهای در تاریکی را مینگری ،که فرشتگان گرد در میانشان گرفته ،وبا وقار وشکینه بر آنان فرود آمده ودر های آسمان بروشان گشوده شده ،وجاهای ارجمند وپاکیزه بر ایشان آماده گردیده ،مراکزیکه خدا به آنها مطلع وآگاه واز پشت کاردارایشان (در بندگی )خرسند بوده ، مقام عبودیتشان را میستایند ،آنان با خواندن خدای نسیم عفو وآمرزش (از گناه )را استشمام می نمایند(ومغزو جانشان از فکر گلهای بهشتی عبیر آگین میگردد)هم به فضل وکرم خدا نیازمندوکردگان ،در برابر بزرگواری او اسیر وبسته بند فروتنی اند،در ازای زمان اندوه (وعلاقه به خدا جگرشان را لاله سان داغدار )وگریه بسیار دلها ودیدگانشان را مجروح وزخمین ساخته است ،برای هر دری که از آن وسیله شوق ورغبت به سوی خداست آنان را دستی ست کوبنده (که در نیمه های شب که موجودات بخواب اند،آن درها را میکوبند ،وبه خانه های لطف وکرامت الهی وارد می شوند)سئوال ودر خواست خویش را از کسی مینمایند که گشادیها پیشش تنگ نمیگردد،وخواستاران از وی نومید نمیشوند ،بنابراین (ای شنونده عزیز ،وخواننده گرامی پیش از آنکه به حساب تو برسند) تو خودت به حسابت رسیدگی کن ،چرا که حساب دیگران را محاسبی است غیر از تو که به آنها می رسند.

                                                   یا علی مددی