اهمیت عزاداری امام حسین (ع) ..پیروی از حسین یا گریستن بر او ؟ ..

سلام به همه دوستان وعزاداران امام حسین (ع)،عزاداریتان قبول ..
فکر نمیکردم تا بعد ازروزعاشورا بتونم به روز کنم ولی از آونجا که یکی از دوستان در پست قبلی به مطلبی اشاره کردند.سئوالی مطرح کردند و

فرمودند که :"همه اینها که گفتید درست ،اما ایا در زمان حال ما درسی که باید از این حادثه بزرگ تاریخی بگیریم چیست؟ رهرو راه حسین یا تقدیس نام او؟..پیروی از حسین یا گریستن بر او ؟ .."

 .این بود که بنده هم بر آن شدم تا مجددا از اهمیت عزاداری واشک ریختن برمظلومیت این امام عزیزمان ،از جایی که خوانده بودم ،بیاورم تا هم این دوست عزیز جواب سئوالشان را بگیرند وهم مجددا عرض ارادتی به امام حسین ویاران با وفایشان داشته باشیم .امید که مقبول حضرت دوست گردد.
در واقع مطالعه از سر تامل در این روایات مارا به ذره ای از عظمت بی انتهای اهل بیت (ع)آشنا میسازد .وان شاءالله زمینه شوروشوق را برای زیارت آن بزرگوار فراهم سازد.
اگر چه دست یافتن به کنه معرفت ائمه (ع)ومقام ومنزلت حضرت اباعبدالله (ع) در حد توان ما نیست وظرف وجودی ما وسعت وگنجایش آن دریای بیکران را ندارد.

ولیکن: 
آب دریا را اگر نتوان کشید                    هم به قدر تشنگی باید چشید

با امید به اینکه با عنایت آن حضرات پرتوئی از نور معرفتشان به دلهای ما بتابد وتا ابد قلبمان را روشن سازد .واز آن معادن علم ومعرفت وابواب رحمت الهی درخواست میکنیم که ما را مشمول زیارت وشفا عتشان قرار دهند ، به گونه ای که گفته شده :عادتهم الاحسان وسجیتهم الکرم.

کریمان با بدان هم بد نکردند                   کسی را از در خود رد نکردند

پس  تاثیر توجه وتفکر در این واقعه وسلام وصلوات بر این عزیزان علاوه بر روشن شدن دل مشتاقان باعث توجه وحتی شفاعت امامان میگردد.به طوریکه درجایی خواندم که امام حسین (ع) فرموده اند:"دوستت داریم ،چون دوستمان می داشتی ".

وصد البته که این شناخت ومعرفت ودوستی با اندوه وحزن وحتی گریستن خواهد بود ،چرا که :

روزی که شد بر نیزه سر آن بزرگوار             خورشید سر برهنه برآمد زکوهسار

موجی به جنبش آمد و برخاست کوه کوه           ابری به بارش آمد وبگریست زار زار
_{(از اشعار محتشم ،که دوازده بند است ،در منتخب التواریخ .ص273)}

پس چطور ممکنه انسانی از شنیدن این همه مصیبت وحزن واندوه ،که حتی زمین وآسمان وکوه ودریا از آن به خروش آمدن، گریه اش نگیردواشکش سرازیر نشود؟......البته با این امید که تاثیری در وجودش ایجاد شود تا بعد از این ....حداقلش اینه که باعث بهبود اعمال ورفتار شخص بشه..

گریه بر حسین، الفباى آداب بیدارى، و علامتى است که میل به طهارت روح را گواهى مى‏دهد و این آغاز کار است. باید حسینى شد. هر جا که قیامى برپا است تا معروفى اقامه شود،"حسین" آنجاست؛ و هر که بر منکر و ستم نخروشد به کاروان حسین پشت کرده است.

سلطان الواعظین (ع):

محب وشیعه علی (ع) وزائروعزادار حسین بن علی (ع) ترک واجبات نمیکند.ومرتکب کبائر معاصی نمیشود .چون میداندکه حضرت ابا عبدالله الحسین (ع)شهید راه دین وبرای ترویج شعائر دین شربت شهادت نوشید .

ودر زیارت آن بزرگوار هم میخوانیم:
شهادت میدهم ای حسین (ع)اقامه نماز وادای زکوة وامر به معروف ونهی از منکر نمودی (وخلاصه )تا دم مرگ مطیع خدا ورسول خدا بودی .

ونیز اشاره میشود که همواره بر دشمنان اهل بیت وامام حسین (ع) لعنت فرستاده شود ،که دراین مورد هم باز دیدم در جایی که بعضی از این کار دوری میکنند به دلایلی ..

شخصی به امام صادق (ع) عرض کرد:فلانی شمارا دوست میدارد ولی از دشمنان شما بیزاری نمیجوید.حضرت فرمود:"کذب من الدعی ..دروغ میگوید،کسی که ادعای محبت ما میکند واز دشمنان ما بیزاری نمی جوید_{".(بحار،ج27،ص58،ح18)}

حضرت امام حسن عسگری (ع)در حدیثی فرمودند:"هرگاه دشمنان مارا لعنت کنید،ملائکه شمارادرلعنت کردن دشمنان کمک میکنند.ولعنوامن لا یلعنهم ،ولعنت میکنند ملائکه کسی را که دشمنان مارا لعنت نمی کنند_{."(بحار،ج50،ص315)}

وامام زمان (ع) در زیارت شهدای کربلا چند تن از قاتلین آنها را نام می برند ولعنت بر آنها می فرستد_{.(کلمة الامام مهدی ،ص371)}

ان شاءالله  که چیز دیگری برای گفتن نمودنده باشه ،البته گفتنی ها زیاد است ،ولی به قول یکی از علما که فرمودن:در خانه اگر کس است    یک حرف بس است.

چهارده سلام ازجانب همه مؤمنین ومؤمنات ،خصوصا شهدا به قبر سیدالشهداء:

سلام ما به خاک کربلای تو                       سلام ما به صحن وبارگاه تو
سلام ما به تل زینبیه ات                          سلام ما به ناله سکینه ات
سلام ما به همت وبه صبر تو                     سلام ما به زائرین قبرتو
سلام ما به اکبروبه اصغرت                        سلام ما به نازنین برادرت
سلام ما به آه جان گداز تو                       سلام ما به آخرین نماز تو
سلام ما به قلب همچو لاله ات                 سلام ما به دختر سه ساله ات
سلام ما به جسم پاره پاره ات                  سلام ما به طفل شیرخواره ات

                                                                   _{برگرفته از کتاب سلام وصلوات برامام حسین (ع)
                                                                                                          ابن الرضا ابراهیم مبارکه}